Zespół Tourette’a to zaburzenie genetyczne, co oznacza, że jest wynikiem zmiany w genach, które jest dziedziczone, przekazywana z rodzica na dziecko lub zachodzi podczas rozwoju w macicy.
Zespół Tourette’a to zaburzenie neurorozwojowe, które dotyka dzieci, młodzież i dorosłych.
Schorzenie charakteryzuje się nagłymi, mimowolnymi ruchami, dźwiękami zwanymi tikami.
Tiki mogą mieć różny charakter od łagodnych/nieistotnych do umiarkowanych i ciężkich, a w niektórych przypadkach powodują niepełnosprawność.
Zespół Tourette’a jest jednym z rodzajów zaburzeń tikowych.
Tiki są głównymi objawami grupy schorzeń neurologicznych pojawiających się w dzieciństwie.
Tiki motoryczne to ruchy.
Do prostych tików motorycznych zalicza się :
*mruganie oczami
*grymasy twarzy
*ruchy szczęki
*kołysanie/ szarpanie głową
* wzruszanie ramionami
* rozciąganie szyi i szarpanie ramionami
Złożone tiki motoryczne obejmują wiele grup mięśni lub kombinacje ruchów i zwykle są wolniejsze i mają bardziej celowy wygląd np.
* podskakiwanie
*kręcenie się
*skakanie
Tiki wokalne/foniczne
Tiki wokalne (foniczne) wytwarzają dźwięk.
Do prostych tików wokalnych zalicza się między innymi :
* odchrząkiwanie
*chrząkanie
*pohukiwanie i krzyki
Złożone tiki wokalne to słowa lub frazy, które stale pojawiają się poza kontekstem.
W 10–15% przypadków słowa mogą być nieodpowiednie tzn :
*przekleństwa,
*obelgi
* wyrażenia społecznie nieakceptowane
Tiki pojawiają się często w wieku od 5 do 7 lat, zwykle z tikiem ruchowym w okolicy głowy lub szyi.
Mają tendencję do zwiększania się częstotliwości i nasilenia w wieku od 8 do 12 lat i mogą wahać się od łagodnego do ciężkiego.
Tiki mogą mieć różną postać od łagodnych do ciężkich, a w niektórych przypadkach mogą powodować samookaleczenie .
Tiki zmieniają się pod względem rodzaju, częstotliwości i nasilenia .
Czasami z nieznanych przyczyn, a czasami w odpowiedzi na określone czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, w tym stres, niepokój, podekscytowanie, zmęczenie i chorobę.
Naukowcy w dalszym ciągu poszukują genów i innych czynników leżących u podstaw rozwoju zaburzeń tikowych.
W stłumieniu tików może pomóc terapia poznawczo-behawioralna zwana odwróceniem nawyków