Problemy emocjonalne w wieku przedszkolnym mogą przybierać różne formy, od lęku separacyjnego po trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami. Wśród nich mogą się znaleźć:
Lęk separacyjny – trudności z oddzieleniem się od rodziców lub opiekunów, płacz przy rozstaniu.
Wybuchy złości – częste, intensywne i niekiedy trudne do opanowania.
Trudności w interakcjach społecznych – problemy z nawiązywaniem przyjaźni, współpraca z rówieśnikami, empatia.
Zaburzenia snu – trudności z zasypianiem, nocne lęki, koszmary senne.
Lęki specyficzne – np. strach przed ciemnością, potworami, samotnością.
Zaburzenia zachowania – agresja, opór wobec zasad, problemy z koncentracją uwagi.
Niska samoocena – dziecko może wykazywać niechęć do próbowania nowych rzeczy, wycofywanie się z aktywności, częste krytykowanie siebie.
Reakcje na stres – zmiany w zachowaniu spowodowane stresującymi wydarzeniami, takimi jak rozwód rodziców, przeprowadzka, narodziny rodzeństwa.
Jeśli zauważysz u dziecka jakiekolwiek z tych objawów lub inne zachowania, które wydają się niepokojące, ważne jest, aby podjąć odpowiednie kroki:
Porozmawiaj z dzieckiem – zrób to w sposób delikatny i wspierający, starając się zrozumieć jego uczucia i doświadczenia.
Zapewnij stabilność – regularne rutyny i przewidywalność mogą pomóc dziecku poczuć się bezpieczniej.
Wsparcie emocjonalne – pokaż, że rozumiesz uczucia dziecka i że jesteś gotów pomóc.
Profesjonalna pomoc – psycholog dziecięcy lub pedagog może pomóc zidentyfikować przyczyny problemów emocjonalnych i zaproponować odpowiednie formy wsparcia i terapii.
Zachętaj do aktywności – sport i zabawa są naturalnymi sposobami na radzenie sobie ze stresem i budowanie pewności siebie.
Pamiętaj, że każde dziecko jest inne i może potrzebować indywidualnego podejścia.
Współpraca z fachowcami i otwarta komunikacja z dzieckiem to klucz do wspierania jego zdrowia emocjonalnego.
Dr. Katarzyna Miłek koordynator Academy