Uzależnienia to temat, z którym jako psycholog spotykam się coraz częściej. Niszczą one nie tylko jednostki, ale całe związki, rodziny i relacje zawodowe. Ich destrukcyjna siła rozprzestrzenia się niczym wirus, stopniowo odbierając ludziom kontrolę nad własnym życiem. Uzależnienie to nie tylko kwestia używania substancji psychoaktywnych, jak alkohol czy narkotyki, ale również nałogi behawioralne, takie jak hazard, uzależnienie od zakupów, internetu czy gier komputerowych. Każde z tych uzależnień ma swoje konsekwencje, a najgorszą z nich jest fakt, że dotyka nie tylko osoby uzależnionej, ale również wszystkich wokół niej.
Uzależnienia powoli, lecz nieubłaganie niszczą relacje międzyludzkie. Osoby uzależnione często stają się emocjonalnie nieobecne, coraz bardziej skupione na zaspokajaniu swojego nałogu, a nie na budowaniu zdrowej, wspierającej więzi z bliskimi. W związkach zaczynają pojawiać się problemy brak zaufania, kłamstwa, konflikty, a z czasem także przemoc emocjonalna lub fizyczna.
Partnerzy, którzy z miłości starają się ratować ukochaną osobę, często sami stają się ofiarami tej trudnej sytuacji, zaczynając odczuwać bezsilność, frustrację, a nawet depresję.
Ważne jest, aby zrozumieć, że uzależnienie nie jest problemem, który można rozwiązać z zewnątrz. Nawet najbardziej kochająca osoba nie jest w stanie wyleczyć swojego partnera, przyjaciela czy członka rodziny z uzależnienia, dopóki sam uzależniony nie uświadomi sobie, że ma problem.
To kluczowy moment w procesie zdrowienia świadomość, że nałóg nie jest tylko chwilową trudnością, ale realnym zagrożeniem, które niszczy życie.
Apeluję do osób będących w relacjach z osobami uzależnionymi: pamiętajcie, że nie jesteście ratownikami.
Wasza miłość, troska i wsparcie są ważne, ale nie zastąpią profesjonalnej pomocy, ani nie mogą zmusić drugiej osoby do zmiany. Żaden szantaż emocjonalny, groźby czy próby kontrolowania nałogu nie przyniosą skutku. Zamiast tego, często prowadzą do pogorszenia sytuacji, wywołując większe napięcia i konflikty.
Kluczową kwestią w każdej walce z uzależnieniem jest to, by osoba uzależniona sama podjęła decyzję o zmianie. Dopiero w momencie, kiedy zda sobie sprawę z destrukcyjnej mocy nałogu, istnieje szansa na to, że będzie gotowa na przyjęcie pomocy i podjęcie terapii.
Dlatego tak ważne jest, aby zachować ostrożność i troszczyć się o swoje granice. Nie można brać odpowiedzialności za życie osoby uzależnionej, zaniedbując własne zdrowie psychiczne i emocjonalne.
Zachęcam do poszukiwania profesjonalnego wsparcia dla siebie i dla bliskiej osoby, jeśli jest ona gotowa na podjęcie tego kroku.
Pamiętajcie, że wsparcie psychologa, terapeuty uzależnień, grupy wsparcia czy ośrodków specjalizujących się w leczeniu uzależnień może być kluczowe w procesie zdrowienia. Nie bójcie się mówić o swoich problemach i szukać pomocy, bo to pierwszy krok do odzyskania kontroli nad życiem.
Uzależnienia mają ogromną moc niszczycielską, ale zawsze istnieje nadzieja na wyjście z nałogu pod warunkiem, że ten, kto zmaga się z uzależnieniem, sam zdecyduje się zawalczyć o swoje życie.