Miłość czy Wyzwanie?
Związek dwojga ludzi to nieustanna nauka kompromisu, zrozumienia i budowania wspólnej przyszłości. Ale co się dzieje, gdy jeden z partnerów zmaga się z zaburzeniem osobowości borderline (BPD)?
Codzienne życie może stać się emocjonalnym rollercoasterem od głębokiej miłości po skrajne konflikty, od bliskości po dystans, od euforii po nieprzewidywalne wybuchy emocjonalne.
Zaburzenie osobowości borderline charakteryzuje się intensywnymi i niestabilnymi relacjami, gwałtownymi zmianami nastroju, impulsywnością oraz lękiem przed porzuceniem. Osoba z BPD może jednego dnia idealizować swojego partnera, a następnego obwiniać go o wszystkie swoje trudności. Dla osoby pozostającej w takim związku może to być niezwykle obciążające psychicznie i emocjonalnie.
Czy związek z osobą z BPD jest możliwy? Tak. Ale wymaga wiedzy, ogromnej cierpliwości i umiejętności stawiania granic.
Zaburzenie osobowości borderline czym jest i jak wpływa na relacje?
Zaburzenie osobowości borderline (BPD) to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń osobowości. Osoby z BPD zmagają się z intensywnymi emocjami, które trudno im regulować, co prowadzi do skrajnych reakcji w relacjach. Ich lęk przed odrzuceniem, impulsywność i niestabilna samoocena sprawiają, że partner może czuć się jak na polu minowym nigdy nie wiedząc, co wywoła kolejną emocjonalną burzę.
Główne objawy BPD, które wpływają na relacje:
- Lęk przed porzuceniem osoba z BPD może obsesyjnie obawiać się, że partner ją zostawi, nawet bez realnych podstaw. Może to prowadzić do emocjonalnych kryzysów, desperackich prób zatrzymania partnera i oskarżeń o brak zaangażowania.
- Idealizacja i dewaluacja w jednej chwili partner jest „najlepszą osobą na świecie”, a chwilę później „tym, który rujnuje życie”. To mechanizm czarno-białego myślenia, typowy dla BPD.
- Silne wahania emocjonalne drobna sytuacja może wywołać silną reakcję emocjonalną, co prowadzi do trudnych konfliktów.
- Impulsywność w relacji może objawiać się ryzykownymi decyzjami finansowymi, emocjonalnymi zerwaniami i powrotami czy problemami z regulacją gniewu.
- Poczucie pustki osoba z BPD może wymagać od partnera stałego zapewniania jej o miłości, inaczej czuje się opuszczona i nieważna.
Życie z osobą z BPD może przypominać ciągłe balansowanie między bliskością ,a koniecznością ochrony własnych granic.
Bycie w związku z osobą z zaburzeniem borderline często oznacza konieczność mierzenia się z emocjonalnym chaosem, ale także z własnymi trudnościami w stawianiu granic.
Typowe trudności:
Emocjonalna huśtawka partner nie wie, kiedy nastąpi kolejny wybuch emocji, co prowadzi do ciągłego napięcia.
Próby manipulacji osoba z BPD może stosować groźby (np. „Jeśli mnie zostawisz, coś sobie zrobię”), aby zatrzymać partnera.
Poczucie winy partner często czuje się odpowiedzialny za samopoczucie osoby z BPD i poświęca własne potrzeby, aby ją chronić.
Zmęczenie psychiczne ciągłe konflikty i kryzysy mogą prowadzić do wyczerpania emocjonalnego, a nawet wypalenia.
Kluczowym problemem jest to, że wielu partnerów osób z BPD zaczyna żyć „pod dyktando” emocji drugiej osoby, rezygnując z własnych granic, potrzeb i planów.
Pomimo trudności, związek z osobą z borderline może być możliwy, jeśli obie strony są świadome problemu i gotowe do pracy nad relacją.
Osoby z BPD często testują granice partnera. Nie oznacza to jednak, że trzeba im na wszystko pozwalać. Jasne i konsekwentne granice pomagają obu stronom poczuć się bezpiecznie.
Przykład:
„Nie możesz do mnie dzwonić co 5 minut i grozić zerwaniem, gdy się spóźniam.”
„Jeśli potrzebujesz porozmawiać, zróbmy to w spokojny sposób, ale nie akceptuję gróźb.”
Kiedy osoba z BPD wpada w silne emocje, jej partner może mieć tendencję do uspokajania jej za wszelką cenę. Jednak najlepszą reakcją jest zachowanie spokoju i nieeskalowanie konfliktu.
Zamiast odpowiadać złością na złość, warto powiedzieć:
„Widzę, że jesteś zdenerwowana/y, ale nie będę teraz kontynuować tej rozmowy. Porozmawiajmy później, gdy oboje się uspokoimy.”
Osoby z BPD mogą wyrażać skrajne emocje i oskarżenia, ale ważne jest, aby nie traktować ich jako osobistych ataków. Ich reakcje często wynikają z ich własnych lęków i trudności, a nie z faktycznego osądu partnera.
Najskuteczniejszą formą leczenia BPD jest terapia, zwłaszcza terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), która uczy regulacji emocji. Partner nie może „naprawić” osoby z BPD samodzielnie, ale może zachęcić ją do podjęcia terapii.
Życie z osobą z BPD może być wyczerpujące. Partner również powinien zadbać o swoje emocje, np. poprzez własną terapię lub grupy wsparcia.
Nie każda relacja przetrwa próbę intensywnych emocji i skrajnych reakcji, ale dla niektórych osób relacja z partnerem z BPD może być szansą na rozwój, zrozumienie i głęboką więź pod warunkiem, że obie strony są gotowe na pracę nad sobą i relacją.